دی ماه سال گذشته مطلبی را در وبلاگ نوشتم با عنوان (به رکوردهای جهانی رسیدیم .) که اشاره به رکورد سلتیک در 1600 متر آق قلا با زمان 1/32/32 داشت که تنها 17 صدم ثانیه با رکورد دنیا در خاک که متعلق به Dr.Fager با زمان 1/32/15 بود فاصله داشت. که البته بیشتر توجه به مسافت پیست آق قلا داشت.
اما پیست گنبد تقریبا برخی حقایق را برای ما اثبات کرد . حقایقی که اگر منصف باشیم و به آنها بپردازیم شاید به کام برخی خوشایند نباشد.
اسبهای گروه یک ما که برخی از آنها حتی در اولین کورسهای خود در سن دوسالگی زمانی کمتر از 1/4 را دویده بودند و چند سال بود که حتی در بدترین شرایط ، زمان گروه یک ما از 1/1 فراتر نرفته بود دیروز برای اولین بار در عمر قهرمانیشان ، هر چه در توان داشتند گذاشتند و اما نتوانستند به زمانی کمتر از 1/4 دست پیدا کنند. این یعنی وقتی به تقریبا اولین استاندارد بین المللی دست پیدا میکنیم میبینیم که کجای کار هستیم. و مطمئنا با بنده هم عقیده شدید که واقعا آنی نیستیم که فکر میکردیم.
پیست جدید گنبد علی رغم داشتن برخی کاستیهای جزئی که قابل حل است ،در حال حاضر استانداردترین پیست اسبدوانی ایران است و به اعتقاد بنده نه تنها عیار اسبها ، بلکه عیار مربیان ما را نیز مشخص خواهد کرد. هر مربی که با متد و روشهای علمی تعریف شده برای کورس در این نوع پیستها کار خود را پیش ببرد موفقتر خواهد بود . قطعا دیگر چهار نعل و آب تکانیهای بیهوده ای که در روزهای کورس شاهدش هستیم ، کمتر خواهیم دید . چرا که احتمالا برای همه ثابت شد که این میدان ، آمادگی بدنی بالا و انرژی و توان فوق العاده ای را لازم دارد که نباید این انرژی را بیهوده از دست داد.
به شخصه با دیدن کورسهای دیروز واقعا شاد شدم . چرا که واقعا احساس کردم که عصری نو برای اسبدوانی ایران کلید خورده است . عصری که باید و باید در آن با نگاه علمی به تولید و پرورش اسبهایی با استامینای بالا ، آمادگی بالا و توان و قدرت فوق العاده به پیش رفت و اگر اینگونه نباشیم براحتی از گردونه رقابتها حذف خواهیم شد.
منبع: سایت سیلمیهای تروبرد ایران
