1-لطفا خوتان را معرفی کنید.

 یاسر جر جانی هستم متولد 1370 و 24 سال سن دارم

2-لطفا کمی در مورد خانواده خودتان توضیح دهید.

در شهر تاتار علیا متولد شدم از یک خانواده متوسط و زمانیکه 4 سال بیشتر نداشتم پدر بزرگوارم به رحمت ایزدی پیوست و مادری مهربان پرو بالم داد و برادری بزرگوار  حمایت ام کرد  که جا دارد در اینجا بار دیگر بوسه زنم بر دست های این مادر عزیز و سپاسگزار برادر مهربانم باشم  و از کوچکی علاقه مند به سوارکاری بودم و شهر خودمان هم مهد پرورش اسب می باشد و هم اکنون علاقه مندان ومالکین زیادی به پرورش و نگهداری اسب مشغول می باشند.

3-از چه سالی سوارکاری را شروع کردید واز اولین تجربه خودتان بگویید.

از سال 1386 شروع به سوارکاری کردم و اولین اسبی که سوار شدم یک اسب ترکمن بود چون اولین بار بود در یک مسابقه رسمی شرکت می کردم در حضور هزاران تماشاچی هیجان خاصی داشتم و استرسی در من ایجاد شده بود که با صحبت ها و راهنمایی های مربی ام و دیگر دوستان سوارکار، بر ترس خود غلبه کرده و اسب را بدرستی هدایت نمودم.

4-اولین مربی تان چه کسی بود.

 اولین مربی ام برادر بزرگوارم آقای جمشید جرجانی می باشد که همچون  پدری مهربان مرا زیر پر و بال خود گرفته و هر چه آموختم به واسطه تلاش و زحمات وی بوده است لذا جا دارد از همینجا مراتب سپاس و قدردانی خود را بنمایم.

5-اینکه ما اغلب می بینیم اسبی که سوار می شوید استارت قوی دارد و زودتر از سایر اسب ها از دپار خارج می شود آیا بخاطر این است که شما اسب های قوی و تیزرو را سوار می شوید و یا خود شگرد خاصی در این مورد دارید.

چابک سوار و اسب لازم و ملزوم یکدیگر هستند و اگر این دو با هم هماهنگ باشند می توان خیلی از مسائل را براحتی پیش  برد و خودم نیز در این خصوص آمادگی و تجربه خاصی دارم البته وجود اسب خوب مکمل کار یک سوارکار است.

6-لطفا در مورد بهترین خاطرات خود در میادین سوارکاری توضیح دهید .

بهترین  خاطرات ام با مادیانی به نام گل زیبا بود تمام کارهای این اسب را خودم انجام می دادم و علاقه خاصی به آن داشتم و واقعا این اسب زیبا را دوست داشتم.

7-آیا موردی بوده است که خاطره بدی را در شما ایجاد کرده باشد .

تلف شدن اسب بسیار دوست  داشتنی گل زیبا که بعد از چهار نعل و عرق گیری دچار تشنج شد  و سکته نمود که خاطره آن هنوز هم در ذهنم ماندگار است.

8-چه انتظاری از مسئولین دارید .

با توجه به اینکه سوارکاری حرفه خطر آفرین است و هر آن احتمال دارد سوارکاردچار حادثه شود انتظار ما از مسئولین محترم این است که حمایت بیشتری از چابک سواران بنمایند وهمچنین نظارت بیشتری بر خطا های احتمالی بعضی ار سوار کاران خاطی بنمایند.

9-با توجه باینکه سوار کاری حرفه خطر آفرین است آیا خودتان در حین کورس دچار حادثه شده اید .

10بار شاید هم بیشتر در حین کورس از اسب افتاده و صدمات زیادی را متحمل شدم منجمله شکستگی کتف- خونریزی ریه که منجر به عمل جراحی شد،  شکستگی فرق سر –ضرب دیدگی های شدید، کوفتگی های زیاد که از جمله عوارض این حرفه در حین کورس می باشد.

10-چه توصیه ای به سوارکاران دارید.

با توجه به اینکه اسب داری هزینه های زیادی دارد و مالکین محترم به جهت عشق  و علاقه به این رشته روی می آورند  و متحمل هزینه های زیادی می شوند تا اسب هایشان در میادین سوارکاری در رقابتی سالم کورس گذاشته و مقام آوری کند، از چابک سواران عزیز انتظار دارم در هنگام کورس تمام سعی و کوشش خود را بنمایند تا مالکین  محترم راضی شوند البته عقیده دارم اکثریت آنها افرادی سالم  و خوب هستند و با قبول حوادث حین کورس به این رشته روی آورده اند توصیه می کنم با وجدان آسوده و بدور از حواشی به حرفه خود رونق ببخشند تا میان مردم روسفید شوند.

11-در مورد اصطلاح کشیده شدن اسب و یا مانع شدن ازمقام آوری اسب توسط سوارکار چه نظری دارید.

بنده سوارکاری هستم که از صفر شروع کردم و از این رشته به نان و نوایی رسیدم. وقتی به این مسئله واقف باشم که از طریق این حیوان نجیب به جایی رسیدم چرا باید به این نجابت خیانت شود منجمله با کشیدن اسب و یا حتی خطا های فاحش حین کورس که با جان دیگر سوارکاران بازی می کند. نمی توانم بگویم در میادین اسبی کشیده نمی شود چون تصمیمات کمیته های محترم فنی در مورد بعضی از سوارکاران خاطی خود گویای واقعیت است اما باید در نظر داشت از 10نفر چابک سوار ممکن است 1نفر مرتکب خلاف شود لذا انتظار دارم از مردم عزیزکه همه چابک سواران را به یک چشم نگاه نکنند وخطای یکنفر رابه همه نسبت ندهند. خود حقیر بخاطر صداقتی که در اینکارداشتم حتی برای یکبار محروم  و جریمه نشدم  و بار ها از طرف فداراسیون و معاونت محترم سوارکاری به عنوان سوارکارنمونه وخوش اخلاق میادین سوارکاری کشور مورد تشویق  و تقدیر قرار گرفتم  و اینکه مردم مرا با دیده احترام نگاه میکنند خود برایم بهترین پاداش است.

12-چه توصیه و انتظاری از چابک سواران دارید وحرف ناگفته ای دارید.

اینکه اکثریت سوارکاران بعلت عدم توانایی مالی  به این رشته روی آورده اند و  چون این حرفه خطر آفرین است لذا از این عزیزان توقع دارم احتیاط و مراقبت بیشتری  بنمایند و در هنگام کورس اسب هارا  بدرستی هدایت نموده و برای دیگر اسب ها ایجاد مزاحمت ننمایند تا کورسی سالم  و بدور از حواشی داشته باشیم.اگر چابک سواران در این حرفه به درستی و با صداقت کامل نسبت به هدایت اسب ها اقدام کنند این رشته می تواند یکی از رشته های خوب ، مفرح  و نشاط آور شده و در نهایت برای خود سوارکار نیز منبع در آمد خواهد بود. ما چابک سواران در بیرون از میدان باهم بسیار رفیق  و صمیمی هستیم  اما در زمان کورس این رفاقت به رقابتی هیجان انگیز تبدل می شود.

13-در پایان چه انتظاری از مردم دارید.

ما سوارکاران هیچ انتظار خاصی از مردم نداریم و همینکه این مردم خوب ما را تشویق  کرده و مورد لطف و مرحمت خویش قرار می دهند برای ما  بهترین پاداش است زیرا اگر بهترین سوارکار هم باشی و بهترین اسب ها را  داشته باشی   ولی میادین خالی از همین مردم خوب وفهیم باشد مسابقات معنی ومفهومی نخواهد داشت لذا به سهم خود از این مردم خوب و عاشق اسب که سرمایه های هر ورزشی هستند کمال تشکر را دارم.

لازم به ذکر است در مصاحبت با این چابک سوار خوب نجابت، متانت وصداقتی را در او دیدم و بیان بسیار زیبای کلمات که با یک آرامش خاص حرف های خود را بیان می نمودند و با اینکه جوان هستند اما سخنان وی همانند افراد با تجربه بالا می باشد و یک نوع دل نگرانی در وجود او  نهفته بود اینکه بعضی از مردم همه مارا به یک چشم نگاه کنند و دید خوبی نداشته  باشند که البته در ادامه متذکر شدم هواداران و به قولی مردم خود بهترین قاضی هستند و سره را از ناسره تشخیص می دهند که  بعد از آن کمی آرام شد لذا انتظار دارم از مردم فهیم و عاشق اسب که قدر افرادی امثال وی دانسته شود که البته می دانند این نوع افراد برای جامعه سوارکاری یک ارزش وسرمایه هستند.

من الله توفیق –عبدالجبارفرازمند-بندر ترکمن-گلستان- شهریور94